Geert Spiloes
Tijdens de afgelopen decennia vonden binnen de geneeskunde enkele ronduit spectaculaire ontwikkelingen plaats. Zo werden de chirurgische ingrepen steeds minder invasief, wat het herstelproces van de patiënt aanzienlijk versnelde. Procedures waarvoor men vroeger de hele buik moest open maken (laparotomie), worden nu vaak via een kijkoperatie (laparoscopie) uitgevoerd, en ook de robotchirurgie is in steile opmars.
Al deze ontwikkelingen ten spijt, ontstaan bij ongeveer 90% van de patiënten echter nog steeds adhesies na een operatie in de buikholte. Adhesies zijn een soort inwendig litteken dat stugge strengen kan vormen in de bindweefselvliezen die verschillende buikorganen met elkaar of met de buikwand verbinden. Maar wat zijn de mogelijke gevolgen van deze adhesies? En is het nuttig om na een operatie meteen een osteopaat te raadplegen?
Hoe kunnen adhesies klachten veroorzaken?
Om de voedselbrij goed te kunnen kneden en deze vlot te verteren, is het noodzakelijk dat alle delen van het maag-darmstelsel vrij kunnen bewegen en over de omliggende structuren heen kunnen glijden. Wanneer deze beweeglijkheid door adhesies in het gedrang komt, kunnen allerlei problemen ontstaan. Op de eerste plaats gaat het uiteraard om verteringsklachten zoals winderigheid, constipatie, diarree, misselijkheid of buikpijn, maar ook andere klachten zoals rug-, nek- en hoofdpijn kunnen veroorzaakt worden door post-operatieve adhesies.
Wat we in de praktijk bijvoorbeeld vaak tegenkomen, zijn lies-, rug- of bekkenklachten na een appendectomie. De ontstoken blinde darm wordt hierbij via een kijkoperatie weggehaald om gevaarlijke complicaties zoals een darmperforatie of buikvliesontsteking te voorkomen. Als gevolg van deze operatie kunnen zich echter adhesies vormen tussen de dikke darm en de omliggende structuren, zoals de musculus iliopsoas. Deze grote en belangrijke spier, die ook wel de grote lendenspier genoemd wordt, loopt vanuit de lage rug langs de achterzijde van de dikke darm en het bekken naar de heup. Door de adhesies kan de darm bij beweging niet meer vrij over de spier glijden, waardoor de darm minder goed functioneert en de spier geïrriteerd raakt en verkrampt. De verkramping uit zich door pijn in de lies, het bekken of de onderrug en kan in sommige gevallen zo hevig zijn dat de patiënt gehinderd wordt bij dagelijkse bezigheden.
Naar de osteopaat?
Kenmerkend voor de osteopathie is dat niet alleen spieren en gewrichten, maar ook organen worden opgenomen in het onderzoek en de behandeling. Wanneer wij als osteopaat in de buik bewegingsverliezen vinden, zullen wij deze dan ook steeds gaan behandelen. Met onze manuele technieken kunnen wij de aanwezige adhesies uiteraard niet zomaar weghalen. Wat we wel kunnen doen, is de elasticiteit van de adhesies vergroten en de beweeglijkheid tussen de verschillende structuren weer gaan verbeteren. Op die manier wordt ook de doorbloeding en bezenuwing van deze regio gestimuleerd, wat de genezing verder bevordert.
Om de gevolgen van een (buik)operatie op langere termijn zo minimaal mogelijk te houden, is het dus steeds aangeraden om eens langs te gaan bij je osteopaat. Dit kan je zeker ook preventief doen, dus nog voor de klachten zich ontwikkelen. Let wel: wij kunnen kan pas aan de slag gaan van zodra het lichaam hersteld is van de ingreep en de wonden mooi geheeld zijn. Gemiddeld rekent men hiervoor een periode van 50 dagen.
Ondervind je klachten na een buikoperatie of ga je graag eens preventief langs bij een osteopaat? Vind hier een osteopaat in jouw buurt!
