
De term vulvodynie betekent letterlijk ‘pijn ter hoogte van de vulvaire regio’. Je zou het kunnen vergelijken met ‘rugpijn’. Het beschrijft het symptoom die je ervaart, maar zegt niets over de mogelijke oorzaken, gevolgen of behandelmogelijkheden.
“Als mensen die het probleem ervaren, alsook de therapeuten en zorgprofessionals, dienen we te erkennen dat er verschillende fenotypes – of onderliggende oorzaken – bestaan. Vulvodynie is een beschrijving van het probleem, die een gevolg is van iets anders.”
Wanneer je effectief op zoek gaat naar de mogelijke oorzaken van de pijn in de vulvaire streek, kun je progressief stappen ondernemen naar beterschap.
Mogelijke oorzaken van vulvodynie:
In het belang van een succesvolle behandeling, dienen we onze focus te veranderen.
Mogelijke oorzaken zijn:
- Hypertone (te gespannen) bekkenbodemspieren; bijvoorbeeld door stress, een mobiliteitsverlies in het bekken, littekenweefsel, …
- Hormonaal onevenwicht: zowel een teveel als een tekort aan oestrogeen kan problemen geven in het vulvovaginale gebied
- Recidiverende vaginale schimmelinfecties
- Irritatie van de zenuw die naar het vulvovaginale gebied gaat
- Een verminderde doorbloeding van de vulvaire regio; bijvoorbeeld omwille van verkleving in het klein bekken (denk aan endometriose), prikkelbare darmen, of post-operatief littekenweefsel
- Allergische reacties op zepen, inlegkruisjes of textiel
Het belang van een uitgebreid onderzoek binnen het gynaecologisch gebied
Vulvodynie wordt op dit ogenblik gezien als een complexe diagnose waarover in de literatuur nog veel tegenstrijdige informatie is. Echter kunnen we er ook voor kiezen ons toe te spitsen op wat wél reeds zeker is. Daarom, én omwille van de verscheidenheid aan mogelijke oorzaken, wordt een uitgebreid vraaggesprek en manueel onderzoek zeer belangrijk.
Hoe staat het met je hormonaal evenwicht? Zijn er functionele of structurele problemen van de schildklier, bijnier of eierstokken? Ervaar je bepaalde darmproblemen? Hoe is je voedingspatroon? Heb je allergieën of intoleranties? Heb je voldoende controle over de bekkenbodemspieren? Weet je wanneer ze opgespannen of net ontspannen zijn? Werd dit reeds manueel onderzocht? Zijn er ook tekenen van (on)bewuste stress (zoals knarsetanden, klemmen, onverklaarde spanning in de nekregio, spanningshoofdpijn …)? Zijn er verklevingen aanwezig in het klein bekken, en is hier reeds een verklaring voor?
Verander je focus, hervind de controle over je lichaam
Pijn in de vulvaire zone, ter hoogte van het staartbeentje, in het bekken of de lage rug is niét normaal. Aan een overspannen bekkenbodem is meer te doen dan enkel ‘leren omgaan of leven met stress’. Een hormonaal onevenwicht kun je (mits de juiste begeleiding) zélf terug normaliseren.
Er zijn zoveel dingen die je wel kunt doen. En er zijn evenzeer zoveel complementaire therapieën die je hierin kunnen ondersteunen. En als kers op de taart: dit alles hoeft net niét in tegenstrijd te zijn met het behandelplan die je huisarts of gynaecoloog voorstelt. Samen sterk!
Hoe kan osteopathie helpen?
Afhankelijk van de oorzaak kan eerst gekozen worden om een mechanisch probleem of mobiliteitsverliester hoogte van de buikregio, het bekken of de bekkenbodem te behandelen. Zo verkrijgt men een goede bezenuwing of doorbloeding naar het gynaecologisch gebied, een optimale beweeglijkheid in het darmstelsel of tussen de klein bekkenorganen, en wordt een zetje gegeven aan je lichaam om het hormonaal evenwicht te herstellen. Dit kan via osteopatische technieken bereikt worden.
Daarnaast kan het voedingspatroon, bioritme, darmhygiëne, hormonaal evenwicht of slaaphygiëne onder de loep genomen worden.